An’ın tadı nasıl çıkarılmaz 101.
Bazen yaşadığımız anların güzelliğinin tadına varmamız, zihnimizin endişelerle, düşüncelerle savaşması nedeniyle pek de mümkün olmayabiliyor.
Mesela siz Gökçeada’nın eski bir kalesinde güneşin batışını seyrediyor olun, karşıda, Yunan adası görüyorsunuz, bu görünen ada da çok yakın olsun.
Bir sürü insanın izlemek için geldiği o güzel gün batımının zevki, Yunan Adası’nı görmenizle birlikte tetiklenen: “Bu ada çok yakın, ya bu gece Yunan Adası’ndan bulunduğum bölge işgal edilirse?”, “Kim önce tahliye edilir? Ya kurtulamazsam? Ya köle olarak Yunanistan’a kaçırılırsam?” “Ya zamaninda müdahale edilemezse, ya çok zor durumda kalırsam?” gibi düşüncelerle ve endişeyle gölgelenir mi? Evet, olabilir :)
Bu endişe ve düşünceler senaryoların içinde anın gerçekliğinden, gün batımının güzelliğinden uzaklaşıp: kendi endişelerinizin içinde gerçek olmayan bir dünyanın içinde bulabilirsiniz kendinizi. Süreç gün batımının güzelliğiyle büyülenmenizin yerine endişelerle ettiğiniz bir anlara dansa dönüşebilir. Sonuçta Yunanlıların gelmesi, yakın adada pusu kurmaları, durumun içinden çıkılmaz bir hale dönüşmesi o an uzak bir gerçeklik gibiydi, e zihnim için öyle mi?!
İşte zihin ve duygularla olan bu durum, zihnimizin bize oynadığı oyunlardan sadece biri.
Yukarıda yazdıklarımı uzaktan bir hikaye okur gibi okumak: tatlı, belki komik olabilir. Zihnimizin komik hallerini bilmekse, bize başlangıç itibariyle kendimizle hoş bir farkındalık verebiliyor. Bu yüzden paylaşmak istedim!
An’ların tadını çıkardığımız, farkında olarak endişeli danslar yaptığımız, güzel günler diliyorum. 🙌🏻🪄☁️
Comments